Al van toen ik klein was heb ik iets gehad met kleren. 
Mijn moeder was naaister, als klein meisje zat ik uren naast haar en maakte ik kleertjes voor mijn poppen met de overschotjes van de stof.
Niet alleen naaien, maar ook breien. Ik maakte alles na en experimenteerde er op los!

Toen ik opgroeide raakte ik dat even kwijt in de drukte van een gezin, maar nu de kinderen groot zijn en ik wat meer tijd voor mezelf heb, en na het kampen met een burn-out, heb ik mijn creativiteit herontdekt! Het creatief bezig zijn was mijn genezing! 

Van het naaien kwam ook terug het breien, want wol is ‘one of my guilty pleasures’! Ik maakte algauw de ene gilet na de andere trui (breien is echt een soort therapie :)). Ik ben mij gaan verdiepen in de wolverwerking om zo te kunnen breien met mijn eigen gesponnen wol! Een heel boeiend proces, van ruwe vacht tot eindproduct!